در سیستم عامل های کامپیوتر، Extension فایل معمولا یک پسوند چند حرفی اختیاری است که تعداد آن حروف به سیستم عامل بستگی دارد.(برای مثال در ویندوز 3.1 تعداد کاراکترهای Extension بیش‌تر از سه کاراکتر نمی‌تواند باشد ولی در ویندوز 95 و بالاتر این تعداد کاراکتر بیش‌تر هم می‌تواند باشد.)

به طورکلی Extension قسمتی از نام فایل است که نوع فایل را نشان می‌دهد، بنابراین کاربران به سرعت می‌توانند نوع فایل را تشخیص دهند بدون این که مجبور باشند آن فایل را باز کنند.
همچنین Extension یک فایل به یک برنامه کمک می‌کند که فایل‌هایی را که می‌تواند با آن‌ها کار کند، شناسایی کند.

متن اصلی مطلب:

In computer operating systems, a file name extension is an optional addition to the file name in a suffix of the form “.xxx” where “xxx” represents a limited number of alphanumeric characters depending on the operating system. (In Windows 3.1, for example, a file name extension or suffix can have no more than three characters, but in Windows 95 and later, it can have more.) The file name extension allows a file’s format to be described as part of its name so that users can quickly understand the type of file it is without having to “open” or try to use it. The file name extension also helps an application program recognize whether a file is a type that it can work with.