مثلث برمودا بخشی رازآلود از اقیانوس آتلانتیک است که از سه جهت توسط میامی، برمودا و پورتوریکو احاطه شده و تاکنون ده ها کشتی و هواپیما در آن ناپدید شده اند.

برخی از این حوادث، به خاطر وجود شرایطی رخ داده اند که دلیلی برای توضیح آن ها وجود ندارد؛ برای نمونه در یکی از این موارد، خلبانان اسکادران بمب افکن های نیروی دریایی ایالات متحده که در حال گشت زنی روی این منطقه بودند از مسیر خود منحرف شدند و هواپیماهایشان هم هیچ گاه پیدا نشد.

هواپیماها و کشتی های دیگری هم بودند که در شرایط آب و هوایی مطلوب گذرشان به این مسیر افتاد و بدون آن که اخطاری در مورد وضعیت خود بدهند از صفحه رادار محو شدند و دیگر اثری از آنها یافت نگردید.

در ادامه این مطلب با سامینتک همراه باشید.

در باب این مسأله نظریاتی مطرح گشت که بیش تر به تخیل افراد مربوط می شد و هیچ ارتباطی با دنیای واقعی نداشت، با این همه هیچ یک از این نظریه ها نتوانستند ناپدید شدن مرموز هواپیماها و کشتی ها را که به تناوب هم رخ می داد، توجیه کنند.

جالب اینجاست که این دست سازه های بشر، در دیگر نواحی همین اقیانوس هم تردد داشتند و بدون بروز مشکلی از آن گذر می کردند.

محدوده ای که تحت عنوان مثلث برمودا یا شیطان از آن یاد می شود در حدود 500 هزار مایل مربع از اقیانوس آتلانتیک را از رأس ایالت فلوریدا پوشانده است.

گفته می شود، زمانی که کریستف کلمبز در نخستین سفر دریایی اش عازم دنیای جدید بود و از این منطقه گذر می کرد، متوجه شی نورانی عظیمی شد (احتمالا شهاب سنگ) که به دریا برخورد کرد و چند هفته بعد، نوری عجیب را در آن موقعیت مشاهده نمود.

او در گزارش خود به عملکرد عجیب قطب نما اشاره کرد که شاید علتش این است که در آن زمان بخشی از مثلث برمودا یکی از معدود مکان هایی در زمین به شمار می رفت که شمال حقیقی و شمال مغناطیسی به یکدیگر می رسیدند.

جاشوآ اسلوکام نامش را به عنوان نخستین فردی به ثبت رساند که یک تنه دور دنیا را گشته بود و پس از این شهرت جهانی، طی یک سفر دریایی در سال 1909 میلادی از Vineyard عازم آمریکای جنوبی شد و ناپدید گردید. هنوز مشخص نیست که دقیقا چه اتفاقی برای این فرد افتاده، با این همه منابع بسیاری مرگ او را به مثلث برمودا نسبت دادند.

نمایشنامه ویلیامز شکسپیر به نام «توفان» هم که به اعتقاد برخی از صاحب نظران بر مبنای اتفاقی واقعی از غرق شدن یک کشتی نوشته شده بود، احتمالا بر رمزآلود شدن بیش از پیش این منطقه اثر داشت.

در هر صورت، گزارش های مربوط به ناپدید شدن کشتی ها و هواپیماها در این منطقه تا قرن 20 میلادی، مورد توجه عموم قرار نگرفت.

در اسفند ماه 1296 هجری شمسی یک اتفاق غم انگیز دیگر در این منطقه رخ داد: یکی از کشتی های حمل بار ایالات متحده آمریکا به نام Cyclops که 165 متر طول داشت با بیش از 300 خدمه و 10 هزار تن سنگ معدنی منگنز در محلی مابین Barbados و خلیج Chesapeake غرق شد.

این کشتی بارکش هیچگاه پیامی را در مورد وضعیت اضطراری خود ارسال نکرد و این درحالی است که امکان انجام چنین کاری را داشت و بعد از انجام عملیات های گسترده جستجو هم خبری از لاشه Cyclops نشد.

بعدها وودرو ویلسون رئیس جمهور وقت آمریکا در باب این ماجرا اظهار داشت که «تنها خدا و دریا می دانند که چه اتفاقی برای این کشتی غول پیکر افتاده است.»

در سال 1319، دو کشتی هم رده با Cyclops نیز به سرنوشتی مشابه دچار شدند و بی آنکه ردی از آنها یافت گردد در همان مسیر از صفحه رادار محو شدند.

به تدریج این باور در میان مردم دنیا شکل گرفت که هر کشتی یا هواپیمایی که گذرش به مثلث برمودا بیافتد یا ناپدید خواهد شد یا اینکه اثری از سرنشینان آن یافت نمی شود.

در آذرماه 1324، پنج بمب افکن نیروی دریایی ایالات متحده آمریکا که حامل 14 سرنشین بودند از پایگاه خود واقع در Fort Lauderdale فلوریدا بلند شدند تا تمرین هایی را برای پرتاب بمب در منطقه ای نزدیک به مثلث برمودا به انجام برسانند.

اما قطب نماهای هواپیمایی به نام Flight 19 که سرپرستی تیم را بر عهده داشت، خوب کار نمی کردند و به همین دلیل راهش را گم کرد و همه بمب افکن هایی که دنباله رو آن بودند بی هدف به پروازشان ادامه دادند تا اینکه سوختشان تمام گشت و مجبور شدند که در اقیانوس فرود بیایند.

در همان روز یک هواپیمای نجات و 13 سرنشین آن نیز در همین منطقه ناپدید شده بودند و پس از چندین هفته تلاش بی فایده برای یافتن شان، نیروی دریایی ایالات متحده آمریکا اعلام کرد که «انگار آنها به مریخ سفر کرده اند.»

تئوری های ارائه شده در باب مثلث برمودا
تا سال 1342 شمسی که وینسنت گادیس از عبارت «مثلث برمودا» در مقاله خود استفاده کرد، حوادث مشابه متعددی در این منطقه رخ داد که از آن جمله می توان به ناپدید شدن سه هواپیمای مسافربری اشاره نمود و جالب اینجاست که همه آنها در حین پرواز در منطقه یاد شده، مرتبا این پیام را برای برج مراقبت ارسال می کردند که «همه چیز خوب است».

چارلز برلیتز که پدربزرگش بنیانگذار مدرسه زبان Berlitz است در سال 1352 کتابی در این رابطه نوشت و موضوع را از آن چه بود داغ تر کرد.

از آن زمان به بعد، شمار زیادی از نویسندگان داستان های ماورا اقدام به انتشار مطالبی کردند و مرگبار بودن مثلث برمودا را به هرچیزی نسبت دادند و از موجودات فضایی، میدان های گرانشی وارونه و ماشین زمان گرفته تا غول هایی که در بستر اقیانوس زندگی می کنند، پای همه را به میان کشیدند.

این در حالی است که دانشمندان و نظریه پردازان علمی، جریان های مغناطیسی خلاف قاعده، گرداب یا فوران عظیم گاز متان از سطح اقیانوس را در این امر دخیل می دانستند.

در هر حال باید بگوییم که هنوز هم نظریه واحدی در مورد علت ناپدید شدن کشتی ها و هواپیماهایی که از این مسیر عبور می کنند وجود ندارد. برخی می گویند که اهمیتِ یافتن یک دلیل واحد برای ناپدید شدن این وسایل به هیچ وجه بیشتر از علت یابی بروز تصادفات سطح جاده ای نیست.

علاوه بر این، با وجود آنکه توفان ها و جریان های خلیجی می توانند باعث بروز مشکلاتی در فرایند مسیر یابی کشتی ها و هواپیماها شوند، شرکت های بیمه گذار حمل و نقل دریایی به هیچ وجه مثلث برمودا را یک منطقه خطرناک قلمداد نمی کنند.

گارد ساحلی ایالات متحده آمریکا هم می گوید: «پس از بررسی هواپیماها و کشتی هایی که طی سال های اخیر در این منطقه ناپدید شده اند دریافتیم که این اتفاقات بنابر دلایل فیزیکی رخ داده اند و هیچ عامل غیر طبیعی در آنها نقش نداشته است.»

ویرایش: سامینتک
منبع: دیجیاتو